“Mga araw na hindi inaasahan”

Unang araw sa klase ako’y tinatamad dahil nabitin ako sa aking bakasyon at bago lang ako sa paaralan na papasukan ko ngayon dahil ako ay lumipat ng paaralan. Unang pasok ko sa aming silid-aralan ang una naming ginawa ay magpakilala sa isa’t isa habang nagpapakilala sa isa’t isa ang mga kaklase ko hindi ko sila pinapakinggan dahil ako’y inaantok hinihintay ko lamang na tawagin ako ngunit may isang tao at siya ay babae na nagpakagana ng aking tenga lubusang pinakinggan ng aking mga tenga habang siya ay nagpapakilala ngunit sa pagtutok ng tingin ko sakaniya ni isa wala akong maalala sa sinabi niya.

Nakalipas na ang oras nagrecess na ako’y mag-isa na nag meryenda dali dali kong tinignan ang mga pangalan ng aking mga kaklase pero wala talaga akong maalala ni isa na bahagi ng kanyang pangalan. May biglang lumapit saaking lalaki na nagpakilala na siya ay isa sa aking kaklase at yinaya akong sumama sakaniya at ako’y sumama. Maghapon kaming naglaro at nagkilanlan magkaklase sa loob ng silid-aralan.

Nang mag-uwian na dali dali akong umuwi at kinuha ang aking cellphone pagkabukas ko ng facebook may groupchat na kami magkakaklase at hindi talaga mawala sa isip ko ang pangalan ng babaeng nagpakilala kanina na lubusan kong hinahanap.

Makalipas ang ilang linggo kalahati ng klase ay kaibigan ko na ngunit ang gusto ko maging kaibigan ay hindi ko pa nakakausap o nakikilala dahil napakatahimik niya sa room lagi ako napapatingin sakaniya hindi ko mawari kong anong dahilan kong bakit ganun ang pag-tingin ko sakaniya may isang beses ngang tinititigan ko siya at bigla niya ako nahuli yun ang pinaka nakakahiya na nagawa ko at pinakita ko sakaniya.

Patagal na ng patagal ang araw nagpatulong na ako sa mga naging tropa ko sa room dahil sila ay hindi na baguhan sa paaralan nag baka sakali akong kilala nila ang tinutukoy kong babae.Pagka-uwi ko galing paaralan dali dali ko ulit hinawakan ang aking phone at saaming group-chat sa pagbabasa ko sila ay inaasar ako sa isang babae na may gusto daw saakin na hindi naman ako naniniwala na hindi naman siya ang aking gusto habang ako ay nag-aad ng mga kaibigan saaking facebook hanggang sa makita ko yung facebook ng babaeng gustong gusto kong makilala sa room at isa siya sa nang-aasar saakin sa group-chat na bagay daw kami ng nagkakagusto saakin at doon nagsimula ang aming paguusap.

Pagpasok ko ng paaralan siya agad ang hinanap ko. Patuloy ko siyang tinititigan hanggang umaga hanggang gabi. Hanggang sa nakahalata na aking mga tropa sa pagtingin ko sa babae na iyon. Tinulongan ako ni hames dahil nahalata na niya ako kong sino gusto kong babae sa room agad agad niya ako tinulungan kasi wala akong lakas na loob na lapitan ang babaeng iyon at tatlong taon na niyang kaklase ang babaeng tinutukoy ko at dali dali akong hinila ni hames patungo sa babae na iyon at ako ay pinakilala ni hames sakaniya at pinakilala ni hames ang pangalan ng babae at siya ay si Vanessa nag hi siya saakin pagkatapos noon at iyong araw na iyon ang hindi ko kalian man makakalimutan hanggang sa nagkaroon ako ng lakas ng loob na kulitin siya makilala pa siya ng husto nagpa-add pa ako pa ako sa facebook dahil hindi ko siya ma-add natatawa nalang ako saaking sarili dahil ngayon lang ako nabaliw ng husto sa isang babae dahil naging inspirasyon ko siya na pumasok ng maaga maging dilat hanggang umaga hanggang sa uwian at patuloy kong hinihiling na mas umigting ang aming pagkakaibigan dahil hindi ko inaasahan na kami ay magiging close ng husto hanggang sa magsmula na ang aming unang paguusap sa facebook araw-araw.

Nang makalipas ang dalawang buwan hanggang sa makahalata na ang lahat ng aking tropa sa pagtingin ko kay Vanessa dahil sa lagi kong paglapit sakaniya at pagtitig ko sakaniya ng matagalan minsan inaasar ako ng inasar ng aking mga tropa at hindi ako sang-ayon doon dahil walang alam si Vanessa sa nararamdaman ko dahil hindi pa ako handa para malaman niya dahil nagsisimula palang kami magkilanlan sa isa’t isa atsaka baka lumayo loob niya saakin o lumayo siya saakin kapag nalaman niyang may gusto ako sakaniya kaya pinili kong lumayo muna saglit o pansamantala upang hindi niya mahalata ang tinutukso saakin ng mga tropa ko.Hanggang sa malaman ko na nahalata na niya at hindi niya ako linayuan tinanggap pa rin niya ako at rinespeto niya ang aking nararamdaman sakaniya at doon ako lalo nainlove sakaniya ng lubusan. Hanggang sa tumagal na ng tumagal lalong umigting ang nararamdaman ko sakaniya at ng mga panahong iyon gusto ko ipakita sakaniya na kaya kong maghintay kahit alam kong wala siyang gusto saakin gusto ko parin iparamdam sakaniya kong ano ang nararamdaman ko sakaniya sa pamamagitan ng paghahatid ko sakaniya araw -araw kong maaari mapasaya ko siya hanggang matapos ang araw at pinaparamdam ko sakaniya na lagi lang ako nasa tabi niya at maghihintay ako gaano pa katagal ang kailangan ko hintayin

Naging madalas ang hindi naming pagkakaintindihan dalawa sa dami ng gawain at pagiging makasarili ko minsan na minsan sinisisi ko pa sakaniya. Binibigyan niya ako ng tulong pagdating sa school ngunit minsan hindi ko tinatanggap dahil tinatamad ako mag-aral at alam kong hindi ko kailangan yun ang kailangan ko mabigay ko lahat ng atensyon ko sakaniya at dahil doon ay nasaktan ko na siya doon ko nalaman ang pagkakamali ko hindi ko tinanggap ang mga pinaghirapan niya para matulungan lang ako at napapabayaan ko na pala ang pag-aaral ko na minsan hindi kinalimutan ni Vanessa na paalalahanan ako tungkol sa pag-aaaral ko na hindi ko napapansin naaapektuhan ko na rin siya ngunit kahit ganoon pa man ako isip bata man ako kong magisip at makasarili lagi akong iniintindi ni Vanessa at binibigyan ng paaral para malaman ko ang pagkakamali ko sa isang pangyayari  kay Vanessa ko nabuo yung ako siya ang naging daan ko para mas makilala at madevelope ko pa ang aking sarili.

Isang araw kasama ko si Tristhan at Maria yung araw na iyon ang araw na aakyat  na ako kay Vanessa ng ligaw puno ng kaba takot ang puso ko ng araw na iyon tinulungan ako ng aking dalawang kaibigan saaking plano ilang beses ako umatras pero dahil sa pagpilit saakin ni Vanessa sabihin yung dapat ko sabihin ay wala na ako magawa kundi sabihin kasi ang hirap itago at ang panahong iyon ang hindi ko malilimutan dahil pumayag na siyang ligawan ko siya nawala ang takot ko saaking puso mas lumakas ang aking loob na mas iparamdam pa sakaniya kong ano ang laman ng puso ko.

Makalipas ng tatlong buwan yinaya ko si Vanessa na lumabas o gumala ng kaming dalawa lang ilang araw ko pinag-isipan kong paano ko siya yayayain lumabas dahil natatakot akong humindi siya   dahil may hiya pa rin ako . Recess ng tinanong ko siya tungkol sa balakin ko at agad siyang pumayag doon dahil may sasabihin din daw siya saakin na importante.

Dumating ang araw na magkikita kami ni Vanessa may halong kaba dahil ngayon lang kami magkakasama na dalawa lang kami. Nahiya ako dahil hinatid pa ako ng nanay at tatay ko kay Vanessa.  Natuwa ako dahil mas lalo ko siyang nakilala nakakahiya kumain kapag kasama siya ang lakas niya kumain pero napakapayat at napakatangkad niya . Hinihintay ko siyang sabihin niya yung dapat niya sabihin at nagulat ako sakaniyang sinabi dahil hindi koi yon inaasahan na yung taong gusto ko ay may gusto na rin pala saakin umuwi ako ng masaya at may bitbit na ngiti ng dahil doon sa nalaman ko naging mas malakas pa ang loob ko naging inspirasyon ko siya sa school hindi lang dahil gusto niya dahil gusto ko na rin kahit minsan pasaway ako nagagawa ko parin gawin dahil yun ang tama at turo niya saakin.

Makalipas na ang apat na buwan kong panliligaw sakaniya nakamit ko rin ang oo na matagal ko ng minimithi sakaniyang makuha hindi ko sinayang iyong pagkakataon na ibalik sakaniya lahat ng naitulong niya saakin na kahit minsan naapektuhan siya at hanggang ngayon nagpapasalamat pa rin ako dahil hanggang ngayon nasa tabi ko parin yung taong bumuo sakin ngayon.

“Minsan, ang pag-ibig hindi mo alam  kong kailan dadating o aasahang dadating”